Að snúa á tímann

Eftir hátíðarnar eru farnar að birtast áður óséðar tölur á vigtinni,  tölur sem hingað til hafa átt sér öruggt heimili í annara manna vigtum.  Ég veit ekki alveg hvort þær eru velkomnar í minni og vona innst inni að þær séu bara líta inn á leið sinni til einhverra annara vigta...

Talandi um heimsóknir á og í vigtina.....

Hitti kunningja minn um daginn,  hann var skælbrosandi nuddandi á sér vembilinn í mikilli vellíðan um leið og hann sýndi mér plássið sem hafði myndast á milli ystu brúnar vembilsins og vestisins - við vorum báðir fínklæddir í jólaveislu.  Ég spurði í forundran hvernig hann hefði farið að þessu.  hann svariði hróðugur..

"Ég færði bara 1. janúar til 1. nóvember og hóf mitt heilsuátak fyrir jól í staðinn fyrir á fyrsta degi nýs árs eins og allir hinir..."

Glottið fór ekki af honum á meðan ég beitti hugarorkunni við að koma háu tölunum í vigtinni minni  í fóstur til annara vigta.  Ef það tækist gæti ég flutt 1. janúar til 1. mars á næsta ári.... eða bara látið 1. janúar hverfa með öllu ...;-)

 

Sjómannaafslátturinn

Í stað þess að afnema sjómannaafsláttinn á að útvíkka hann ! 

Ef ég skil þetta rétt þá var afslátturinn settur á vegna þess að sjómenn voru löngum stundum frá heimili og vinum við vinnu,  þeir unnu erfitt starf sem var þjóðfélaginu mikilvægt og mikils virði. 

Kannski var hluti ástæðunnar sú að útgerðin átti ekki fyrir öllum laununum,  veit það ekki - látum það allavega liggja á milli hluta (skipstjóra og hásetahluta..;-)

Í dag er sprottin fram ný tegund vinnuvíkinga.  Menn og konur sem stunda vinnu sem sömu rök eiga við og við sjómannsstarfið forðum. 

Þetta eru starfsmenn banka og annara stórtækra fjárfestingarfyrirtækja.  Þessir starfsmenn vinna undir miklu álagi,  eru langdvölum erlendis,   fjarri heimili og vinum og vinna starf sem er samfélaginu mikilvægt.

Kynnum Útrásarafsláttinn til sögunnar.